Şöyle bir dönüp bakıyorum da hayatıma, ne kadar çok hata yapmışım, ne kadar çok yanılmışım. Doğru sandığım kaç tane yanlış, samimi sandığım kaç tane sahte insan varmış. Hayallerim kaç kere yarım kaldı hatırlamıyorum bile, güvendiğim kaç tane dost beni terketti saymadım bile. Ayağa her kalkmak istediğim de, yeniden yer de buldum kendimi. Bir şeyleri başardım sandığım da, tekrar başa döndüm. Ulaştım sandığım da, avuçlarımın arasından çalındı düşlerim. İnandığım insanlar tarafından yarı yolda bırakıldım, kalabalıklar arasında yalnız kaldım, “olmaz” dediğim ne çok şey yaşadım. Ve beni sevdiğini sandığım kadın’ın ne çok yalanını duydum. Ne çok ağladım, ne çok yoruldum. “Bu sefer olacak” sandığım, kaç tane hayal yıkıldı. Hep bir Bir insanı en çok sevdiği üzebilirmiş biliyormusun? Kim ne derse desin, vazgeçmezmiş, canı acımazmış. Verdiği değeri geri almasa da, çok kızmazmış. Sevdiğinin yanın da olduğunu bilince, bütün dünyayı karşısına alırmış. Herkese kafa tutarmış, her engeli aşarmış. Kimse incitemezmiş kalbini, kimse üzemezmiş. Çünkü sevdiğine güvenirmiş, en çok ona değer verirmiş.
Bu yüzden de sadece o kırabilirmiş onu, sadece o çalabilirmiş umudunu. Yaşam sevincini sadece o azaltabilirmiş. En küçük bir sözü bile yetermiş, yüreğini paramparça etmeye; en ufak ilgisizliği kâfiymiş, hayata küstürmeye.
Göz yaşlarını en çok onun için dökermiş, şiirlerine sadece onun ismini yazarmış. Biriktirdiği bütün mutlulukları sadece o çalabilirmiş. Bilmeden bile söylediği yanlış bir söz, uykusuz geçecek nice geceye mâl olurmuş. Onu yanında hissetmediği zamanlar, yapayalnız kalırmış; sevgisini görmediği zamanlar, çaresiz.
Çünkü bir insanı en çok mutlu edebilen insan, onu aynı zaman da en çok üzebilen insanmış SUNA GÖL . Şeyler ters gitti hayatım da, hep bir şeyler noksan. Ama ümit etmekten hiç vazgeçmedim ben. İnsanların bir gün hak ettiğini yaşayacağından, adaletin yerini bulacağın dan hiç şüphe etmedim. Güzel günlerin bir gün geleceğine, üzülenlerin güleceğine, mutsuz olanların bir gün mutlu olacağına hep inandım. Babamın “her şeyin bir vakti vardır kızım; lafını hiç unutmadım. Annemin bana ettiği duaları hiç boşa saymadım. Ve Allah’ın “O halde, sabret! Kuşkun olmasın ki, Allah’ın vaadi haktır. Sakın imanı sağlam olmayanlar seni hafifliğe sevketmesinler” ayetini her gün okudum.
Biliyorum, hayallerim bir gün gerçekleşecek, herkes görecektir.
